Klasyczny ruch odstawienia do stokowej narty do oporu, potem jej obciążenie dla umożliwienia dołączenia drugiej nogi i wejścia w ześlizg, jest w sumie niezbyt skutecznym, a przez to złym ruchem. Jeżeli stosujemy go, spróbujmy zlikwidować poprzez jazdę bardzo szerokim śladem i świadome równomierne obciążenie obydwóch nart w momencie, w którym zwykliśmy wykonywać opór. Następnie starajmy […]
Dla poprawienia naszej sylwetki narciarskiej, co między innymi osiągnąć możemy przez zwężenie śladu nart (bez nadmiernej przesady nie starajmy się utrzymywać pozycji bardzo wąskiej), spróbujmy wykonać następujące ćwiczenia. Jadąc wybierzemy moment, w. którym nasze zadanie będzie najłatwiejsze, czyli fazę po zapoczątkowaniu skrętu, a w czasie następującego po nim ześlizgu. Jak tylko narty rozpoczną skręt i […]
Opanowaliśmy tę ewolucję w sposób doskonały, wykonując ją na łagodnie nachylonych stokach, trzeba byśmy wykazali trochę więcej zdecydowania i wykonali ją na stoku o dość dużym nachyleniu. Raz zdecydowani szybko zauważymy, że zapoczątkowany skręt jest w wykonaniu dużo łatwiejszy, ponieważ nachylenie stoku ułatwia ześlizg nart. Rozpoczynamy jazdę stale utrzymując dość szeroką pozycję zjazdową i pamiętając, […]
Nie starając się pokonywać zbyt trudnych tras, będziemy mogli połączyć korzyści płynące z pokonywania długich zjazdów i wykonywania wielkiej liczby skrętów, a ponieważ ćwiczenia są podstawą mistrzostwa, będziemy mogli postępując tą drogą czynić maksymalnie szybkie postępy. Chcielibyśmy w tym momencie zwrócić uwagę na fakt, z którego powinniśmy zdawać sobie sprawę tym bardziej, że jesteśmy ludźmi […]
Zasadnicza rola, jaką przy wykonaniu śmigu gra wbicie kijka sprowadza się do pogłębienia i poprawy rytmu ewolucji. Jeżeli przyzwyczaimy się do poprawnej pracy kijków, napotkamy na nieporównywalnie mniejsze trudności przy wykonywaniu dalszych, bardziej skomplikowanych ewolucji. Śmig oporowy, ewolucja łatwa w wykonaniu, a pouczająca. Ruszamy w linii spadku stoku, zachowując dosyć szeroką pozycję. Pierwszy skręt wykonujemy nie […]
Ugięcie nóg wykonywane podczas ześlizgu, potem obciążenie zewnętrznej nogi dla jego zatrzymania. Kończymy zejście w dół i rozpoczynamy wyjście w górę, co pozwoli nam zapoczątkować kolejny skręt. Moment zdecydowanego obciążenia zewnętrznej nogi, lub dokładniej, obciążenie krawędzi narty zewnętrznej oddziela w sposób wyraźny dwa sąsiednie skręty. Im wyraźniej uda się nam ten moment zaznaczyć, tym szybsze […]
Podczas wykonywania skrętu w śmigu, powiedzmy w lewo, wyczujemy zwiększone obciążenie prawej stopy. Zaznaczmy ugięcie prawej nogi aż do momentu, w którym doprowadzimy do zatrzymania ześlizgu. Natychmiast przejdźmy z zejścia w dół do wyjścia w górę, wykonanego przy przeważającym udziale nogi zewnętrznej skrętu. Jeżeli będzie ono dostatecznie dynamiczne w końcowej jego fazie wyczujemy, że obydwie […]
Dla poprawnego wykonania ewolucji zapoczątkujmy w zdecydowany sposób skrętny ruch nóg połączony z zejściem w dół, identyczny jaki wykonywaliśmy przy zatrzymaniu naturalnym, lecz o małej amplitudzie, prowadzący tylko do lekkiego przyhamowania tempa jazdy i niewielkiego ześlizgu. Natychmiast wyjdźmy w górę i prawie skocznie przejdźmy do wykonania Śmig o szerokim śladzie wykonywany przez skrętny ruch nóg. Ruszamy o […]
Wykorzystujmy łagodne stoki dla opanowania początków śmigu, odciążania nart i wbicia kijka. Jeśli ćwiczyliśmy według wskazówek przeznaczonych dla narciarzy ostrożnych, powtórzmy uprzednio kilkakrotnie krystianię naturalną o szerokim śladzie, rozpoczynając każdy skręt przyjmijmy swobodną pozycję: nogi i tułów mocno ugięte (bardziej niż normalnie), ciężar ciała na całych stopach i równo rozłożony na obydwie narty. Dla zapoczątkowania skrętu […]
Wyraźnego odróżnienia od innych zawartych w metodyce ruchów, żądano od nas, abyśmy dla obciążenia narty zewnętrznej skręcili linię barków i wychylili tułów na zewnątrz skrętu. Układ ciała przedstawiać się będzie następująco: ramię i bark do stokowy w przodzie, drugi (od stokowy) cofnięty, głowa obrócona od stoku według autorów równie łatwe, jeżeli nie łatwiejsze, jest przeniesienie […]
Metody austriackiej, nasze umiejętności zawarte są w granicach dwóch pierwszych klas. W trakcie nauki bez wątpienia zauważyliśmy typową dla szkół austriackich pozycję jazdy w skos stoku: biodra wypchnięte do stoku, tułów odwrócony od stoku, ręka dostokowa lekko wysunięta do przodu, odstokowa cofnięta, linia barków prawie równoległa do długiej osi nart, głowa ukośnie często kazano nam […]
Cała sztuka polega na prowadzeniu nart po łuku skrętu przez nogi narciarza, a szczególnie przez kolano nogi zewnętrznej. To, co uprzednio nazywaliśmy wysiłkiem wprowadzenia nart w skręt bardzo różni się od wysiłku hamowania, od której to ewolucji rozpoczęliśmy naukę, ucząc się krystianii z pługu. Jeżeli jesteśmy narciarzami z natury skromnymi, w konsekwencji czego wybraliśmy kątową drogę […]
