Klasyczny ruch odstawienia do stokowej narty do oporu, potem jej obciążenie dla umożliwienia dołączenia drugiej nogi i wejścia w ześlizg, jest w sumie niezbyt skutecznym, a przez to złym ruchem. Jeżeli stosujemy go, spróbujmy zlikwidować poprzez jazdę bardzo szerokim śladem i świadome równomierne obciążenie obydwóch nart w momencie, w którym zwykliśmy wykonywać opór. Następnie starajmy się wykonać ruch skrętny obydwóch nóg i zapoczątkować skręt. Nawet jeśli w tym momencie narty przyjmą pozycję oporową, nie jest ona groźna, bowiem zostanie sama z siebie zlikwidowana w dalszym ciągu skrętu. Nawet jeśli, z zachowaniem warunku równomiernego obciążenia nart i wykonania skrętnego ruchu z dwóch nóg, rozpoczniemy skręt w pozycji lekkiego oporu, nie stanowi to poważnego błędu i łatwe jest do poprawienia.