Podczas wykonywania skrętu w śmigu, powiedzmy w lewo, wyczujemy zwiększone obciążenie prawej stopy. Zaznaczmy ugięcie prawej nogi aż do momentu, w którym doprowadzimy do zatrzymania ześlizgu. Natychmiast przejdźmy z zejścia w dół do wyjścia w górę, wykonanego przy przeważającym udziale nogi zewnętrznej skrętu. Jeżeli będzie ono dostatecznie dynamiczne w końcowej jego fazie wyczujemy, że obydwie narty stały się jak gdyby lżejsze. Mówimy, że narty zostały odciążone. Nie czekając aż odzyskają zwykłą swą wagę wykonajmy nogami skrętny ruch i wprowadźmy je w kolejny skręt. Kolejność wykonywania poszczególnych elementów śmigu przedstawia się następująco:

• zatrzymanie ześlizgu kończącego poprzedni skręt połączone z ugięciem nóg, a w szczególności nogi zewnętrznej;
• dosyć energiczne wyjście w górę wykonane głównie z nogi zewnętrznej;
• przed ukończeniem wyjścia w górę, zapoczątkowanie przy użyciu drugiej nogi ruchu skrętnego narty, która w kolejnym skręcie będzie nartą zewnętrzną;
• obciążenie tej narty i zejście w dół podczas ześlizgu;
• i powtórzenie wszystkiego od początku.