Tym samym można uznać, że zmaganie się z trudnościami i zagrożeniami o charakterze społecznym przedstawia podwójną trudność, ze względu na brak umiejętności i możliwości komunikowania się w sposób otwarty i bezpośredni ze swym otoczeniem oraz trudności radzenia sobie w sposób dojrzały i racjonalny z piętrzącymi się trudnościami.Właśnie sfera relacji społecznych z bliższym i dalszym otoczeniem stanowi źródło najczęstszych nieporozumień i konfliktów, ze względu na niemożność lub niechęć młodzieży do podporząkowania się, oczekującym dorosłego zachowania, rodzicom – negatywizm i inne formy agresji mogą stanowić próbę odpowiedzi i swoiste rozwiązanie problemu. Nawet w przypadku nabycia i posiadania w repertuarze reakcji radzenia sobie i zmagania się z zagrożeniem wzorów dojrzałych, odpowiedzialnych zachowań (wszakże większość dorastającej młodzieży doskonale orientuje się w formach zachowań społecznych) mogą one nie być dla niej zadowalające i nie przynosić subiektywnej satysfakcji – na możliwość taką wskazuje interesująca uwaga .
