Należy zauważyć, że z powodu nieumiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych otoczenie może w ogóle nie zauważać takich usiłowań i nie zdawać sobie sprawy ani z potrzeb, ani z daremnych zmagań dziecka. Istnieją podstawy, aby sądzić, że zachowania agresywne podejmowane są najczęściej w sytuacji wyczerpania się bezskutecznego dotychczas panowania często bolesnych prób rozwiązywania sytuacji kryzysu w oparciu o „normalne” zasoby, powszechnie społecznie aprobowane środki zmagania się z trudnościami. Nie należy zapominać, że procesy zmagania się poprzez agresję przebiegają często, w warunkach wysokiego poziomu napięcia w znacznym stopniu ograniczającego lub całkowicie eliminującego kontrolę zachowania i racjonalne zachowania zaradcze.
