Uogólniając można powiedzieć, że wymienione właściwości „Ja” osób agresywnych noszą cechy charakterystyczne dla okresu dorastania — kształ­towania się dopiero dojrzałej, zintegrowanej struktury „Ja” (Hurlock 1965; Obuchowska 1985; Zazzo 1972). Równocześnie struktura „Ja” osób agresyw­nych ma w dużej mierze charakter neurotyczny, przedstawione właściwości struktury „Ja” można uznać za źródło podwyższonego napięcia, braku rów­nowagi psychicznej oraz przeżywanego lęku (Horney 1976, 1978). Można również zauważyć obecność mechanizów typowych dla zaburzeń psychopa­tycznych, zwłaszcza dotyczących percepcji otoczenia i relacji interpersonal­nych (Kępiński 1977; Pospiszyl 1985; Zawadzki 1959).