Wynik ostateczny walki pomiędzy kierunkiem gniewu i złości „do wewnątrz” a „na zewnątrz” decyduje o występowaniu samouszkodzeń, zamachów samobójczych, względnie aktów agresji zwróconej przeciwko innym. Bezwględne dążenie do dominacji, poniżania innych, mściwego triumfowania, rozwija się na glebie specyficznego znieczulenia na cierpienia innych ludzi, upośledzającego możliwość empatii: „w świetle tego co „Ja” przeżyłemnie stać mnie na współczucie dla ciebie…”. W sytuacjach trudnych, frustracyjnych, nawet o niewielkim znaczeniu, dochodzić może do napadów agresji, które w specyficznych warunkach zawieszenia lub utraty kontroli (sytuacje anomii, dyfuzji odpowiedzialności, skutki nadmiernego spożycia alkoholu czy narkotyków) prowadzą do napadów wściekłego szału.