Charakterystyczna jest asymetryczność relacji między tymi dwoma grupami(„napastnicy” czy „agresorzy” vs.„ofiary”) w zakresie możliwości uży­cia „ siły”, mianowicie z takich czy innych względów „atakowani”(„napastowa- ni”, „wyniszczani”) nie są w stanie skutec7nie przeciwstawić się złemu trakto­waniu przez „napastników”. Biorąc pod uwagę również to, że znacząca proporcja uczniów jest włączona w tego rodzju interakcje (wg. różnych badań wymienia się około 15-16% uczniów w wieku między 7 a lórokiem życia, w tym około 9% to „ofiary” napaści ze strony kolegów szkolnych – (por. Olweus,1994; Sharp i Smith, 1991; Lagerspetz i in. 1982) wspomniana forma agresji/przemocy jest ważnym elementem społecznego funkcjonowania dzieci a zarazem stanowi istotny problem praktyczno-pedagogiczny.