Musimy zmodyfikować całokształt postępowania i pozbawić się piętna odciśniętego przez szkołę metodyczną. W tym celu najlepiej będzie, gdy przeczytamy rady zawarte w poprzednim artykule i przećwiczymy je praktycznie, wykonując na bardzo stromym stoku śmig hamujący. Zmusi to nas do pogłębionego ugięcia kolan, zmniejszenia ugięcia stawów skokowych podczas za krawędziowania oraz do obniżenia pozycji w czasie wypychania pięt pod stok. Przećwiczmy to samo na stoku stromym, ale pokrytym muldami. Błyskawiczne ugięcie nóg i tułowia (uzyskiwane przez rozluźnienie mięśni) wykonane na szczycie muldy podczas zapoczątkowania skrętu wyeliminuje usztywnienie pleców, które zostało nam zaszczepione w wyniku zaleconej pozycji i kontr rotacyjnego ułożenia ciała. Podczas ćwiczeń na bardzo stromych stokach łatwiej nam będzie opanować szerokie prowadzenie nart i odkryć, że praca nóg nigdy nie jest idealnie symetryczna. odkrycie to pozwoli nam zdecydowanie poprawić równowagę. W ten sposób będziemy mogli korzystać z rad zawartych w niniejszym artykule i stać się narciarzami doskonałymi w każdych warunkach i na każdym śniegu lub też, jeśli narciarstwo uprawiamy zawodniczo wydatnie poprawić osiągane wyniki.
