Okazało się jednak,że te dwa wskaźniki agresji, tj. samoopis i ocena rówieśników, są umiarkowanie pozytywnie skorelowane, tj. dzieci postrzegane przez swoich kolegów jako bardziej agresywne także same dla siebie charakteryzują jako relatywnie bardziej agresywne w interakcjach z kolegami. Ustalono także, że zarówno wocenie własnej jaki w ocenie kolegów, chłopcy, w porównaniu z dziewczętami, manifestują więcej agresywnych interakcji (kumulatywny wskaźnik agresji) tyle, że prawidłowość taka występuje tylko przy porównaniach dokonywanych w ramach specyficznej próby tj. porównując np. polskich chłopców z polskimi dziewczynkami, amerykańskich „białych” chłopców z amerykańskimi „białymi” dziewczynkami, itd.). Gdyjednak odnoszono agresje np. fińskich chłopców do agresji amerykańskich „czarnych” dziewczynek, to zarówno w ocenie rówieśników jak i we własnej samoocenie te ostanie uzyskały znacząco wyższe wskaźniki agresji interpersonalnej.
