Utrzymywanie bądź odbudowywanie zagrożonej czy „nadwyrężonej” pozytywnej identyfikacji i podtrzymanie spójności grupy, może dokonywać się jednak również na drodze atakowania i niszczenia tych, którzy w opinii grupy są źródłemniepowodzeń czy naruszają ważne dla grupy wartości, normy, standardy społeczne i moralne. Należy podkreślić, że dla wyboru „obiektu ataku” podstawowe znaczenie ma opinia czy przekonanie grupy, a niekoniecznie rzeczowa analiza obiektywnych okolicznoścci i działań. Przykładami destruktywnymi strategii dawania sobie rady przez grupę z naruszeniem pozytywnej identyfikacji społecznej i zagrożeniem zwartości są działania i procesy prowadące do kreowania przez grupę „kozła ofiarnego” oraz umożliwiające koncentrację „czarnej owcy”.