Podczas ćwiczeń szybko spostrzeżemy, że narty raz wprowadzone w skręt mają tendencję do samoistnego utrzymywania go. Jest to nieodłączna cecha dobrych nart, które jak wiemy, mają dzioby nieco szersze od części środkowej i dzięki takiemu wygięciu mają tendencję do poruszania się po łuku. Z tego samego powodu raz wprowadzone w ześlizg same z siebie pomagają narciarzowi w wykonaniu skrętu. Zaufajmy naszym wrodzonym zdolnościom jednocześnie z opanowaniem równowagi ciała w skręcie nauczymy się wykorzystania tej naturalnej tendencji samoskrętnej nart. Skręt wykonywany przez obrotowy ruch nóg jest rozpowszechniony bardziej, niż można by się tego spodziewać. U wielu bardzo dobrych narciarzy i zawodników, ruch ten, mając swe źródło i mechanizm zlokalizowany w nogach, zamaskowany jest różnorakimi ruchami tułowia i ramion, które mimo swego skomplikowania nie mają dla wykonania skrętu żadnego znaczenia. Ucząc się spróbujmy nie popełniać podobnych błędów, a autorzy w ciągu całego toku nauczania będą starali się wykazać, w jaki sposób skrętny ruch nóg może ułatwić nam pokonanie trudności napotkanych w trakcie zjazdów.