Ruszamy w linii spadku dobrze ubitego i łagodnego stoku. Przyjmujemy nieco niższą niż zwykle pozycję, utrzymując ręce nieco bardziej w przodzie. Po nabraniu szybkości skręcamy raptownie obydwie narty w poprzek stoku, jednocześnie wypychając pięty (skrętny ruch nóg). Dla niektórych łatwiejsze będzie zmodyfikowane wykonanie, polegające na połączeniu dwóch ruchów: zejścia w dół i ruchu skrętnego. Ewolucję rozpoczynamy w wysokiej pozycji, po czym szybko uginamy nogi i jednocześnie wykonujemy ruch skrętny. Jest to najskuteczniejszy mechanizm nadawania stopom ruchu skrętnego jakim może dysponować człowiek, a o ile autorom wiadomo, nikt i nigdy
o nim nie wspominał. A jeśli mimo wszystkich prób nie udaje się nam wykonać zatrzymania naturalnego? Zespół oddziaływań, które prowadzą do jego wykonania nazwaliśmy skrętnym ruchem nóg), przypomina on energiczny ruch przednich kół raptownie skręcającego samochodu.