Zachowanie agresywne posiada, oceniając je z subiektywnego punktu widzenia, szczególne „walory” jako środek wyrażenia, odreagowania stłumionych emocji, jak i zaspokojenia potrzeb szacunku oraz odbudowy tożsamości. O subiektywnym znaczeniu zachowań agresywnych decydu­je ich psychologiczna dostępność i łatwość wykonania, charakter działa­nia umożliwiający odreagowanie napięcia i dostarczający wzmocnień w postaci znacznej samostymulacji (hałas, stosowanie siły, zwracanie uwagi otoczenia, destruktywne efekty sprawcze), a także umożliwienia zdobywania aprobaty rówieśniczych grup przestępczych (tolerancja, ak­ceptacja, szacunek innych, itp.).Wymieniamy ostatnio, jako zasadniczy dla procesu zmagania się, element ukierunkowania na podtrzymanie, obronę lub podniesienie dotychczasowej samooceny oraz wartości własnego „Ja” odgrywa bardzo ważną rolę w regu­lowaniu młodzieżowych zachowań agresywnych.