Jeśli możemy jadąc w skos stoku zachować jednakowe obciążenie obydwóch nart zachowujmy je nawet jeśli pociągnęłoby to za sobą konieczność przyjęcia bardzo głębokiego układu. Jeśli równo obciążone narty mają tendencję do wchodzenia w ześlizg, zmodyfikujemy rozkład obciążenia:
na nartę od stokową, gdy śnieg jest niejednorodny lub teren muldziasty; na nartę do stokową, gdy stok jest gładki a śnieg twardy. Poślizg nart w skręcie. Są dwie możliwości uzyskiwania maksymalnego poślizgu w skręcie. Poślizg przy nartach za krawędziowanych stosowany na śniegach twardych i zmrożonych. Polega on na jak najlepszym wykorzystaniu krawędzi i kształtu nart, prowadzącym do wycinania krzywizny skrętu. Narta wygnie się w łuk o promieniu odpowiadającym promieniowi wykonywanego skrętu, a poślizg narty podobny jest do poślizgu łyżwy (której ostrze również ma kształt łukowaty). Gdyby w wykonaniu skrętu grał rolę tylko łukowaty kształt narty, napotykalibyśmy na duże trudności chcąc zmienić promień wykonywanego skrętu. Szczęśliwie, zmiana kąta za krawędziowania nart powoduje dod atkowe lekkie ugięcie narty na całej jej długości i obydwie krzywizny nakładają się. Można jeszcze inaczej zmieniać „łuk czynny” narty, a mianowicie poprzez połączenie krawędziowania z pójściem w przód. Działanie to powoduje zmianę sił skręcających, występujących szczególnie w dziobowych partiach nart. Do ruchomości stawów skokowych i kolan powinna wnieść również swój udział niezależna praca obydwóch nóg. Każda noga musi reagować osobno w zależności od sytuacji, tzn. każda narta może przejechać wklęsłość lub wypukłość terenu, przechylać się na boki tak, by stale płasko przywierać do stoku, lekko na boki odchylać się od kierunku trasy w taki sposób, by nie zakłócać choćby w minimalnym stopniu pracy drugiej narty, która w tym samym czasie jedzie odpowiednio do napotkanego terenu. Z opanowaniem tej umiejętności tym większe będą kłopoty, im staranniej przykładaliśmy się w przeszłości do stałego zachowania wąskiej pozycji. Jeśli uda się nam osiągnąć dobry poślizg nart w szusie, szybko poznamy jak zachować go jadąc w skos stoku i w czasie długich skrętów wykonywanych w głębokim śniegu. do rozwiązania pozostaje problem jazdy w skos stoku i bez ześlizgowych skrętów wykonywanych na śniegach twardych; gdy opanujemy jeszcze i tę umiejętność, będziemy prawdziwymi zjazdowcami.
